അവധിക്കാലത്തെ, കാത്തിരുന്ന ഒരു കുട്ടിക്കാലം കൈവിട്ടുപോയിട്ട് നാളൊത്തിരിയായെങ്കിലും മനസ്സില് ആ മധുരം മാഞ്ഞിട്ടില്ല. കമ്പ്യൂട്ടര് ഗെയിമും വെക്കേഷന് ക്യാമ്പുകളുമില്ലാത്ത അക്കാലത്ത് കുട്ടികള് പാടത്തും പറമ്പിലും പറന്നു നടക്കുന്ന പൂമ്പാറ്റകളായിരുന്നു. മാങ്ങപറിച്ച് ഉപ്പുരുമ്മി തിന്നും പുളി എറിഞ്ഞു വീഴ്ത്തി മുളക്പൊടി കൂട്ടിനാവില് തൊലികളഞ്ഞും പറങ്കിമാങ്ങയുടെ നീര് ചക്കര കൂട്ടി ചൂടാക്കി കടച്ചാപ്പറച്ചി മുട്ടായി ഉണ്ടാക്കിയും കുറ്റിപ്പുര കെട്ടി ചക്കരച്ചോറു വെച്ച്, വെള്ളം വറ്റിയ പാടത്ത് ഉമ്മയുടെ സാരികൊണ്ടു മറച്ച് സ്റ്റേജ് കെട്ടി കലാപരിപാടികള് നടത്തിയും അര്മാദിച്ചു തീര്ന്നിരുന്നില്ല ഒരവധിക്കാലവും. കെട്ടുപന്ത് തട്ടിയും കുറ്റീംകോലും കളിച്ചും ഗോലികൊണ്ട് ചെങ്ങായിമാരെ കൈപ്പടത്തിന് സെയ് പറഞ്ഞും അടികൂടിയും ഉമ്മാന്റെ കയ്യിന്ന് അടി വാങ്ങിയും മതിവരാത്ത അവധിക്കാലങ്ങള് . കുളത്തില് നിന്ന് മീന് പിടിച്ചും, ഇടക്കെപ്പോഴെങ്കിലും മുന്നറിയിപ്പില്ലാതെ പെയ്യുന്ന മഴയില് നനഞ്ഞ് പൊതിര്ന്നും പെയ്തു തീരാത്ത അവധിക്കാലം. കുടുംബ വീടുകളിലേക്കുള്ള വിരുന്നു പോക്കുകള് . തക്കാളിപ്പെട്ടിക്കുമുകളിലെ കൊച്ചുക
mukthar udarampoyil's blog
kalakki
ReplyDeletepraNayam....
ReplyDeletejeevitham....
!!!!!!!!!!!!!
പ്രണയ വിവാഹമായിരുന്നോ...
ReplyDeleteഹായ് കൂയ് പൂയ് തന്നെ പശ്ട്...
ReplyDeleteകവിതക്ക് ആ ഭംഗിയില്ല.
ഹായ് കൂയ് പൂയ് ബാക്കി എന്നാണ്...
ഈ അവളുമാരുടെ ഒരു പരിണാമമേ..... കൊള്ളാം.
ReplyDeleteishtaayi
ReplyDeleteഏയ്, അങ്ങനെയാവില്ല...
ReplyDeleteഅതവളുടെ കുറ്റമല്ല....അവള് പെയ്യുന്നില്ലെ പ്രണയത്തിലും ജീവിതത്തിലും ഒരുപോലെ ....പാവം ... അവള്
ReplyDeleteഉം...തൊലിക്കെന്തൊ പറ്റിയിരിക്കുന്നു. അപ്പൊഴും ഇപ്പൊഴും ഒരു പോലെ പെയ്യുന്ന മഴയെ എന്തു പറയാന്...എനിക്കപ്പൊഴും ഇപ്പൊഴും കുളിരുന്നു അവള് പെയ്യുമ്പോള്..
ReplyDeleteആശംസകള്
oh good
ReplyDelete:-) കൊള്ളാം..!!!
ReplyDeleteവെഡ്ഡിംഗ് ലോക്ക് തുറന്നാണല്ലൊ കിടക്കുന്നത്? നിങ്ങൾ രക്ഷപെട്ടോ!
ReplyDeleteപ്രണയവും ജീവിതവും കൊള്ളാം
ReplyDeleteadipoli
ReplyDeleteThat's the difference..
ReplyDelete